Het hotel wordt volledig door zijn familie gerund. Zo zorgt moeders voor het eten en werken de neefjes achter de receptie en in de bediening.
Met de gratis shutllebus van het hotel worden we om 8:30 bij de ingang van Petra afgezet. Natuurlijk is Nikky nog steeds 14 jaar daar zij dan gratis naar binnen mag. De inflatie staat in Jordanie niet bepaald stil. Was de entree vorig jaar nog 21 euro, dit jaar is het al 33 en vanaf november schijnt het zelfs verhoogd te worden naar 50 euro.
Eenmaal binnen vallen we van de ene in de andere verbazing. Hoe heeft men 3000 jaar geleden zoiets moois kunnen maken. Er is zelfs nagedacht over de waterleiding.
Het lukt ons niet om de volledige stad te bezichtigen. Het is veel te warm en het waait dusdanig dat men af en toe door het opgewaaide zand geen hand voor ogen ziet. Het wordt ons afgeraden om de klim naar het klooster te maken daar het boven erg hard waait.
Op de terugweg maken we nog kennis met een van de paardenbegeleiders. Een jongen met veel goede ideeën en een hoop ambitie. Hij begint binnenkort zijn eigen hostel. Hij nodigt de kinderen uit om een stukje te rijden en weigert elke vorm van fooi.
Terug in het Hotel zijn we getuige van een heuse Jordaanse straatrel. Twee families vliegen elkaar bijna letterlijk in de haren. Overal komen schreeuwende mensen vandaan gewapend met stokken, zweepjes en waar je nog meer een tik mee uit kunt delen. Binnen 10 minuten zijn er zo’n 50 man met elkaar in de weer en moet de lokale politie tussenbeide komen. Hieruit blijkt eens te meer het temperament van het volk.
De avond wordt door de dames afgesloten met een heuse rondrit door de stad in de kever van Ibrahim. Met open dak en de stereo voluit showt Ibrahim dat hij met drie vrouwen rondrijdt. Vooral Renee vindt het geweldig dat ze haar hoofd door het open dak kan steken, tot ergernis van Petra.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten