Onderweg maken we twee stops. De eerste stop is in een wegrestaurant waar we ook snel een kleine lunch nuttigen. Petra, Nikky en Renee maken tevens gebruik van het toilet en komen terug met een verslag over hoe smerig het er wel niet is.
We vervolgen onze weg verder en geraken steeds verder van de bewoonde wereld. Onze tweedde stop is in een kleiner dorpje ergens halverwege de rit. Hier staat er een nog grotere verassing te wachten. Bij binnenkomst in het lokale restaurant annex gebedsruimte worden met name de dames door de aanwezige lokale bevolking aangestaard. Ook hier doen de dames een nieuwe poging om naar het toilet te gaan. Dat Nikky al kokhalzend terugkomt vanuit het toilet zegt genoeg. Gelukkig heeft Petra desinfecterende gel bij die zij direct voor dit noodgeval toepast. Handen en voeten worden zorgvuldig geschoond.
Na dit grote avontuur vervolgen we onze weg richting het Sinai Gebergte. Wat als een doodnormale transfer is begonnen verwordt tot een heuse Autoweg Safari. Door regenwater uit de bergen is op sommige plaatsen de complete laag asfalt van de weg weggespoeld. We manouvreren met het busje langs stukken 'zwevend' asfalt.
Uiteindelijk komen we na een reis van 9 uur,en ruim 10 militaire controles, aan in Dahab, waar onze chauffeurs nogmaals door de mand vallen omdat ze niet eens weten waar ze moeten zijn... en om de 100 meter de weg moeten vragen...laten we zeggen dat het niet de meest intellectuele personen waren.
Dahab Paradise is dan ook een goedmaker en een waar paradijs met zwembad.
Na een frisse duik en een goede maaltijd brengen we de rest van de avond door in de bedouinentent van het hotel, waar gratis kruidenthee (shei) wordt geschonken en men met andere gasten ervaringen kan delen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten